DANNY & JENNIFER KERKHOVE

Trailrunning is niet alleen een sport, het is een beleving en voor Jennifer en haar papa Danny zelfs een gedeelde passie. Ze nemen regelmatig samen deel aan trailrunwedstrijden, en dat is telkens een fantastisch om te zien. De energie, het teamwork en de wederzijdse steun die ze uitstralen, maken hun deelname steeds bijzonder. Tijdens dit interview nemen we de kans om met hen in gesprek te gaan over hun liefde voor de sport, hun mooiste momenten op de trails en wat het voor hen betekent om als vader en dochter samen deze avonturen te beleven.

Jennifer, wat inspireert jou het meest om in de natuur te rennen? Is er een moment geweest waarop je dacht: “Dit is echt mijn ding
Mijn eerste trailrun was de Fire Fighters in Beringen. Tijdens de eerste kilometers dacht ik: Wat ben ik hier in godsnaam aan het doen? Maar toen ik na de eerste helling de top bereikte en een fantastisch uitzicht had, besefte ik waarom ik trail loop. Dit is genieten, met een klein beetje afzien.

Trailrunning betekent genieten van de natuur, de stilte en de prachtige omgeving die je onderweg ontdekt. Tijdens een trail zie je elke loper genieten, zonder prestatiedruk, en dat is precies wat mij zo aanspreekt aan hardlopen in de natuur. 

Danny, wat betekent het voor jou om samen met je dochter te kunnen trainen en wedstrijden te doen?
Heel veel! Ik ben enorm blij dat ze, deels door mijn toedoen, geïnspireerd is geraakt om te gaan lopen. Ze doet het met ontzettend veel plezier, en ik neem mijn hoed af voor haar doorzettingsvermogen. Het is bewonderenswaardig hoeveel karakter ze toont door de uitdaging van trailrunning aan te gaan.

Hoe zien jullie een typische “avond” voor je voor de grote trailrun op bv zaterdag/zondag?
Voor ons is dit een zeer ontspannen avond, omdat we altijd zonder prestatiedruk naar een trailrun gaan. Het enige wat we doen, is onze sportkleding klaarleggen, de sporttas met camelbag, trailstokken en snacks inpakken, en daarna genieten van een rustige avond op de bank.

Hebben jullie een bepaald ritueel of iets wat jullie altijd doen voor een race?
Bij aankomst halen we ons nummer op, drinken we een kop koffie en genieten we van de sfeer. Kort voor de start doen we altijd een dansje 😂, dat helpt goed om onze spieren op te warmen.

Jennifer, wat is je favoriete herinnering met je papa, buiten het trailrunning?
De geboorte van zijn eerste kleinkind, onze zoon Owen. Het geluk en de liefde die hij toen uitstraalde en voelde, zijn met geen woorden te beschrijven. Het is voor mij een herinnering om altijd te koesteren.

Danny, welke eigenschappen van Jennifer bewonder je het meeste, zowel op de trail als daarbuiten?
Haar karakter en doorzettingsvermogen!

Wat doen jullie graag samen buiten het hardlopen om? 
In de zomer genieten we van een glaasje wijn en van het gezellige samenzijn met de familie

Hebben jullie andere hobby’s die jullie delen?
Buiten het trailrunnen hebben we verder geen andere gedeelde hobby.

Jennifer, heb je ooit momenten gehad waarop je twijfelde aan jezelf tijdens het trailrunnen? Hoe ga je om met die twijfels?

Ja, vooral tijdens het trailrunnen met hoogtemeters, waar ik momenteel nog wat kracht tekortkom, heb ik het vaak moeilijk omdat ik niet gemakkelijker bergop kan lopen. Op die moeilijke momenten is papa er om mij aan te moedigen en om in mezelf te laten geloven. Na de trail moet ik hem gelijk geven en voel ik me toch een stukje zelfzekerder.

Danny, als je terugkijkt op je eigen jeugd en je relatie met sport, zie je overeenkomsten met die van Jennifer?
In mijn jeugd liep ik zelf dagelijks wat kilometers. Als ik nu terugkijk, denk ik aan hoe ik vaak genietend liep en door karakter en wilskracht ver kwam. Nu ik zie dat zij hetzelfde doet, zie ik een enorme overeenkomst.

Jennifer, als je aan je papa denkt, welk advies heeft hij je gegeven dat je nog steeds toepast, zowel op als buiten de trails?
Tijdens de trails gaf hij me altijd als belangrijkste advies: GENIETEN. Daarnaast deelde hij nog enkele praktische tips, zoals trippelpasjes bij bergop, voldoende drinken tussendoor en letten op mijn ademhaling. Wanneer ik deze tips toepaste, merkte ik verbetering bij mezelf.

Buiten het trailrunnen geeft hij me altijd mee dat ik alle kansen moet grijpen die ik kan, dat ik altijd achter mijn beslissingen moet staan en vooral in mezelf moet geloven.

Zijn er specifieke levenslessen die jullie hebben geleerd door samen de natuur in te trekken?
We hebben als vader en dochter zeker veel gelijkenissen, en tijdens het lopen zijn we nog hechter dan voordien. We genieten van het lopen en van het samenzijn. En vooral: neem elke dag zoals hij komt, pieker niet over de kleine dingen, maar maak van alles iets groots. Carpe Diem.

Wat zijn je favoriete manieren om te ontspannen, zowel na een lange trailrun als gewoon in het dagelijks leven?
Jennifer: Papa geniet vooral van wat rust met een goed boek of van creatief bezig zijn met modelbouw. Ikzelf kan genieten van een namiddag met mijn gezin, een film kijken of een uitstapje maken.

Wat is het meest verrassende of onverwachte dat je ooit hebt meegemaakt tijdens een trailrun?
Danny: Ik liep de trail “Loop door de Bomen” en kwam tijdens het lopen plotseling een hert tegen. Oog in oog staan met een hert op armlengte afstand was een complete verrassing, maar ook iets wat me enorm verwonderde. Dit is wat ik zo fantastisch vind aan trailrunnen: oog in oog staan met de natuur en de dieren.

Jennifer, wat is je grootste droom, zowel op het gebied van trailrunning als in het leven?
Op persoonlijk vlak leef ik momenteel in een mooie droom. Ik heb een prachtig gezin en we genieten van een goede gezondheid. Dit is iets waar je alleen maar van kunt wensen en dromen. Op het gebied van trailrunning hoop ik dit nog jarenlang te mogen beleven, liefst zo lang mogelijk met papa aan mijn zijde.

Danny, als je in de toekomst terugkijkt op de tijd die je hebt doorgebracht met Jennifer tijdens het trailrunning, wat hoop je dan dat ze zich zal herinneren?
De mooie herinneringen aan de tijd die we samen doorbrachten en het plezier dat we hadden.

Wat is jullie favoriete maaltijd of snack na een zware trailrun?
Bij aankomst een goede handvol nootjes 🙃 of een Granny-koek. En als maaltijd is een bord spaghetti altijd een hit bij ons.

Uitsmijter: Als jullie een week in volledige vrijheid mochten trailrunnen op eender welke plek ter wereld, zonder tijdslimiet of verplichtingen, waar zou dat zijn en waarom?
Schotland, voor de fantastische uitzichten, de prachtige natuur en de pittige hoogtemeters.

Dankjewel voor het leuke interview, en we wensen jullie nog veel plezier en mooie avonturen samen!